سازههای آبی شوشتر در واقع مجموعهی بههم پیوستهای از ۱۵ پل، بند، آسیاب، آبشار، کانال و تونل آب است که در سال ۱۳۸۸ در فهرست میراث جهانی یونسکو با شمارهی ۱۳۱۵ ثبت شد.
سازههای آبی شوشتر از دورهی ساسانیان به ویژه شاپور اول باقی ماندهاند، البته کار ساخت آنها در دوران هخامنشیان آغاز شده بود. ساسانیان این سازهها را برای تقسیم آب رودخانهی کارون به بخشهای مختلف شهر شوشتر ساختند. این شاهکار فنی و مهندسی علاوه بر کاربرد صنعتی، در تامین آب آشامیدنی شوشتر نقش داشته است. نیاکان ما هزاران سال پیش موفق شدند کیلومترهاساختار آبی را بسازند که نقش فراوانی در تمدن، آبادی و زندگی آن روزها داشت.
